Page 6 - SoftwareBus 2015-6
P. 6

Terugblik CompUsers Kaderdag

                            René Suiker

                          Minstens één keer per jaar, in het najaar, nodigt het
                          bestuur een gedeelte van de vrijwilligers uit om met
                          elkaar van gedachten te wisselen over het reilen en
                        zeilen van de vereniging. Hiervoor komen we bijeen op

                            een centrale plek in het land; doorgaans is dat in
                          Breukelen. Daar vergaderen we in de ochtend en de
                       middag en tussendoor genieten we van een eenvoudige

                                            doch voedzame maaltijd.

Deze dagen worden zowel door het bestuur als de vrijwilli‐        kijken naar wat er van de plannen terecht was gekomen,
gers gewaardeerd, omdat we in een open sfeer met elkaar           werd het tijd om naar de toekomst te kijken.
kunnen praten over wat er goed gaat, wat er beter kan en          De opdracht van de ALV was vertaald naar:
wat we de komende tijd gaan doen. Toen de HCC nog de              • Meer focus op kwaliteit
HCC‐dagen organiseerde, werden de activiteiten van Comp‐          • Dat mag wat kosten
Users (of de voorgangers) ook besproken.                          • Niet potverteren, wel investeren
Dit jaar vond de kaderdag plaats op 24 oktober jl. Er waren
zo’n 25 man en één vrouw komen opdraven om te kijken hoe
we de opdracht van de ALV, te investeren in de vereniging,
in de praktijk vorm konden geven.

Het is langzaamaan ook traditie, dat niet de voorzitter maar
iemand anders uit het bestuur de leiding neemt, zodat de
voorzitter de handen vrij heeft om aan de discussies deel te
nemen. Deze keer was de leiding tweehoofdig, want zowel
Jos van den Berge als René Suiker had zich met de voorbe‐
reiding van de dag bemoeid en beiden gaven enthousiast lei‐
ding aan het geheel.

De waarheid gebiedt te zeggen dat er ook ooit wel eens kader‐     De groep werd verdeeld, of beter, verdeelde zichzelf, over
dagen zijn geweest waar het er heel heftig aan toe ging, hei‐     vijf werkgroepen, die elk een ander aspect voor hun rekening
lige huisjes omver werden getrokken, stokpaardjes verbrand,       namen. Deze werkgroepen gingen onder begeleiding, dus
enfin, u begrijpt het wel. Maar de afgelopen jaren en zeker       niet leiding, van een bestuurslid aan de slag. In de ochtend
deze keer vond alles in een bijzonder prettige sfeer plaats,      met name met een focus op ‘Wat gaat er goed en wat kan er
waarbij mensen elkaar lieten uitspreken, elkaar ruimte ga‐        beter’; in de middag werd dit omgezet in actieplannen: ‘Wat
ven voor andere inzichten en er echt gediscussieerd werd,         gaan we doen, wie neemt hier de leiding en wanneer moet
met respect voor elkaar. En dat is mooi om zo mee te maken.       het af zijn?’ En vooral ook ‘Wat is er dan nodig en is er af‐
Het idee van de kaderdag is niet ‘entertainment’: er moet         hankelijkheid tussen de acties?’
gewerkt worden en dat was goed voorbereid. Na de opening
en de terugblik op het voorgaande jaar, inclusief een terug‐

                                                                  De volgende werkgroepen gingen aan het werk, vier stuks
                                                                  rondom een reeds eerder benoemd thema:
                                                                  • Investeren in kaderleden
                                                                  • CompUsers en Social Media (en apps)
                                                                  • Samenwerking met externe partners
                                                                  • Onderbelichte besturingssystemen

                                                                  Daarnaast was er een werkgroep ‘Gemiste Thema’s’, want
                                                                  nadat vorig jaar de thema’s benoemd werden, heeft de we‐
                                                                  reld natuurlijk niet stilgestaan.

                                                                  Gelukkig kwam elke werkgroep tot de conclusie ‘dat we ons‐
                                                                  zelf nog niet op hoeven te heffen, dat er weliswaar genoeg
                                                                  ruimte voor verbetering is, maar dat er zeker ook genoeg is
                                                                  om trots op te zijn’.

                                                               6
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11